هرجایی میرم و با هرکی میشینم بد خواب نیستم ولی بد خوابی میبینم امیدمم اینه یه رو خوب میشم بازم نمیتونم بگم از دردا تو سازم نمیتونم بگم واست حرفای دلو خوب میدونه توی مغزمه ولو نمیشه نشست ولی کنج دل نیست بشینم تو بغل دنج رل نیس کسی بش بگم از قلبم نیس کسی باز پیشش برگردم نیس کسی بدجوری پیگیر شه باس بشینم دل پیر شع نیس کسی بد بگه پشت سرم نیس کسی وا کنه پشت درم نیس کسی اعصاب جر بده واسم نیس کسی بشه سوژه ی سازم نمیتونم بگم از حرفای دوستام از رد خون تازیانه روی پوستام منتظرم شب شه و از در سوز بیاد نمیتون